Ik leerde Hilda Verwey-Jonker kennen in de jaren 80 toen ik als student geschiedenis onderzoek deed naar de Vereniging voor Vrouwenbelangen, Vrouwenarbeid en Gelijk Staatsburgerschap. Nu las ik hoofdstuk 8 'Une femme qui prend la parole en public, est une femme publique' in haar geweldig goed ontvangen biografie Drift & Koers door Margit van der Steen (p. 233-270).
Hilda Verwey-Jonker sprak namens de Nederlandse regering in februari 1946 de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties toe. Zij riep op de deelname van vrouwen aan het politieke leven te stimuleren. ''Vergaderen en besturen zouden best vrouwelijke activiteiten kunnen worden''.
Goed voorbeeld van een strategische alliantie met als uiteindelijk resultaat de VN Commission on the Status of Women (CSW) waren de speciale bijeenkomsten met kopjes thee voor vrouwelijke afgevaardigden op de hotelkamer van Eleanor Roosevelt, weduwe van de President en officiële afgevaardigde van de Verenigde Staten.
Begin jaren vijftig waren er nog geen 10% vrouwen in Tweede Kamer of Provinciale Staten gekozen en konden gehuwde vrouwen geen bankrekening openen zonder de handtekening van hun man.
In de periode 1951-1955 was Hilda Verwey-Jonker presidente van de vereniging met de lange naam, Vrouwenbelangen. Een vereniging met veel hoogopgeleide vrouwen met bestuurlijke functies als 'eerste vrouw' in verschillende politieke partijen die strategisch samenwerkten over de grenzen van de zuilen heen. Enkele grote parlementaire successen waarbij vrouwelijke Kamerleden zorgden voor het numerieke overwicht in de stemmingen: recht op gelijke beloning voor gelijk werk, ontslagverbod voor de huwende ambtenares en de handelingsbekwaamheid van de gehuwde vrouw.
Staatsburgerschap vroeg ook om beter opgeleide kiezers. Een succes van Hilda Verwey-Jonker was het toneelstuk Het Vrouwenparlement waarin een herziening van de Kinderbijslagwet werd nagespeeld. Het schaduwparlement was de afsluiting van een cursus politieke vorming in 12 bijeenkomsten voor 80 vrouwen (van huisvrouw, kantoorjuffrouw tot commies der gemeentesecretarie) en een enkele man in Amsterdam.
Met haar werkzaamheden voor Vrouwenbelangen trad Hilda Verwey-Jonker in de voetsporen van haar moeder Lena Westerveld. Die maakte zich sterk voor vrouwenkiesrecht en vernoemde haar dochter naar de strijdbare hoofdpersoon Hilda van Suylenburg. Een feministische bestseller door Cecile Goekoop-De Jong van Beek en Donk uit 1897.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten