100 jaar geleden reisde Aletta Jacobs samen met Carrie Chapman Catt uit de Verenigde Staten door Afrika en Azië. Aletta Jacobs was toen voorzitter van de Vereniging voor Vrouwenkiesrecht (nu Vrouwenbelangen) en Carrie Chapman Catt van de Wereldbond voor Vrouwenkiesrecht (nu IAW). Ter voorbereiding op onze reis naar Java in Indonesië in de voetsporen van Aletta in april 2012 lees ik het levensverhaal van journalist Step Vaesssen Jihad met sambal. Zij is voor mij een van de correspondenten van de Engelstalige Arabische nieuwszender Al Jazeera. Ik kijk regelmatig met veel plezier naar dit andere, menselijke perspectief uit de Arabische wereld.
De beschrijving van @stepvaessen haar reis van 14 jaar met verschillende dierbare mensen door Indonesië, het land met de meeste moslims ter wereld, leest door de korte zinnen erg gemakkelijk. Het boek bevat heel veel voorbeelden van psychisch en fysiek geweld tussen mensen, en moeilijkheden voor minderheden als transseksuelen. Het complexe verhaal over hoe haar vrouwelijke Al Jazeera producer eet, praat of beweegt en zich amuseert, kleedt of ergert is erg boeiend. Evenals de ontroerende, emotievolle en erg verdrietige verhalen over haar man die vertrekt en zichzelf vermoordt.
Interessant vind ik dat zij grote moeite heeft met de indirectheid van mensen. ''Niemand zegt je in je gezicht wat hij denkt'' (p 100) in Limburg en op Java. "Wat 'men' vindt is belangrijker dan wat jij denkt." Zij kan de rol van beleefd, afwachtend in plaats van bot, ongeduldig goed spelen en lijkt daardoor gemakkelijk door het land van de vele gezichten te reizen.
Ook interessant zijn de inzichten die Step Veassen deelt over het vele chatten, mailen en twitteren met haar goede vriend uit Amsterdam die warme banden heeft met Ouarzazate in Marokko. En over haar familie in Simpelveld in Limburg, vlak bij Duitsland, die net als ik in Beerta in Groningen, meer naar de Duitse televisie keek. Bij de verkiezingen in juni 2010 werd de partij van Wilders met 30% van de stemmen in Simpelveld de grootste.
Nieuwe informatie voor mij was dat seks een van de meest besproken onderwerpen en nooit ver weg is. En dat de grootste sport vreemdgaan is in Indonesië. Haar stelling is dat vrouwen boven de veertig meer en goede seks willen met de juiste - jongere - man, soms tegen betaling.
Mijn deskundigheid participatie van vrouwelijke kandidaten stimuleren en kiezers in de politiek bereiken, zijn geen centrale thema's in Step Vaessen haar boek. Wel rijdt haar vaste chauffeur in T-shirts van verschillende politieke partijen afhankelijk van wie er betaalt die dag. En betalen politici die bang zijn de verkiezingen te verliezen, vele euro's voor een wonder - gebakken lucht - aan de magiebusiness. "Het is een kleine welgestelde minderheid die het democratische spel beheerst en de rest volgt gedwee.'' (p 168) Democratie is een exotisch sausje, een buitenlandse concept.
Tenslotte een prachtig citaat van haar vriend uit Amsterdam over wat reizen en ontmoeten met je doet: "Het leven is een voortdurende tocht vol kronkelingen, vol veranderingen, vol uitdagingen, vol verrassingen''. (p 207) Ik ben ontzettend benieuwd naar de verrassingen tijdens en veranderingen door mijn komende reis in Aletta's voetsporen over Java.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten